ยอดนักเพาะกายสมองพิการ

ชีวิตคนเราเต็มไปด้วยข้ออ้างต่างๆ มากมาย หลายคนเวลาที่รู้สึกขี้เกียจออกกำลังกายมักจะหาเหตุผลต่างๆ มาบอกเพื่อนหรือเทรนเนอร์ส่วนตัวเพื่อจะได้ไม่ต้องเข้ายิม เช่น อ้างว่าไม่สบาย เจ็บแขน ปวดขา

แต่มีผู้ชายคนหนึ่งจากรัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเหตุผลต่างๆ เหล่านั้น เป็นเพียงข้ออ้างเพื่อจะได้ไม่ต้องออกกำลังกาย

สตีฟ อเล็กซี (Steve Alexy) ยอดนักเพาะกายวัย 51 ปี เกิดมามีอาการที่เรียกว่า เซเรบรัล พัลซีย์ (Cerebral Palsy) หรือภาวะสมองพิการ คือมีความบกพร่องของเนื้อสมองส่วนที่ควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อ ทำให้มีปัญหาในการเคลื่อนไหว เช่น กล้ามเนื้ออ่อนแรง แขนขาเกร็ง เคลื่อนไหวช้า ทรงตัวไม่ดี และพูดไม่ชัด

แต่นั่นไม่ได้เป็นข้ออ้างให้สตีฟไม่ต้องออกกำลังกาย เขาฟิตซ้อมร่างกายอย่างหนักและผ่านการแข่งขันเพาะกายมา 6 รายการ พร้อมกับได้ถ้วยรางวัลติดมือทุกครั้ง

สตีฟเล่าว่า ตอนที่ตรวจพบว่าเขาเกิดมาสมองพิการ คุณหมอได้บอกกับพ่อแม่ของสตีฟว่าเมื่อโตขึ้นเขาจะเดินไม่ได้

แต่ปัจจุบันนี้เขาเดินเข้ายิม ฟิตซ้อม และลงแข่งขันเพาะกาย ทำได้มากกว่าคนปกติทั่วไปบางคนเสียอีก

สตีฟเริ่มเข้ายิมออกกำลังกายในปี 2000 ตอนนั้นร่างกายเขาผอมบาง ดูไม่แข็งแรง เขาอยากพัฒนาร่างกายของตัวเอง จึงตัดสินใจเข้ายิมที่ Anytime Fitness ในรัฐเวอร์จิเนีย ที่นี่สตีฟได้พบกับเทรนเนอร์ส่วนตัวของเขาคือ คริส โลเว็ตต์ (Chris Lovelett) ผู้ที่ช่วยให้สตีฟสามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น

คริสเล่าว่า ตอนที่สตีฟเข้ามาขอให้เขาช่วยเปลี่ยนแปลงรูปร่างที่ผอมแห้งให้กลายเป็นคนที่แข็งแรง เขานึกไม่ออกเลยว่าจะทำอย่างไรดี เพราะส่วนใหญ่หลายๆ ครั้งคนที่เข้ามาหาเขามักจะขอให้ช่วยเรื่อง ลดน้ำหนัก เป็นเป้าหมายที่ง่ายๆ และคนเหล่านั้นมีสุขภาพร่างกายที่ปกติเหมือนคนทั่วๆ ไป

แต่ในเมื่อสตีฟเข้ามาขอความช่วยเหลือแล้ว คริสก็เลยตัดสินใจลองดูสักตั้ง โดยเริ่มจากการสืบค้นข้อมูลของโรค Celebral Palsy และศึกษาว่าจะช่วยพัฒนาสุขภาพและคุณภาพชีวิตของคนที่มีสมองพิการแบบสตีฟได้อย่างไร

คริสบอกว่าคนส่วนใหญ่เวลาเจอใครที่มีอาการแบบสตีฟ พวกเขามักจะมองเห็นแต่อาการเจ็บป่วยมากกว่าจะเห็นเขาเป็นเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งหลายๆ คนถ้าได้รับการขอความช่วยเหลือจากสตีฟก็คงจะรู้สึกกลัว ทำอะไรไม่ถูก แต่เขาก็ตัดสินใจรับคำท้า

นับจากวันนั้นทั้งสองคนก็เริ่มปฏิบัติการเปลี่ยนแปลงชีวิตด้วยการออกกำลังกายในยิม

สตีฟยอมรับว่า การออกกำลังกายเป็นเรื่องยากขึ้นเมื่อเขามีอาการสมองพิการ เขาต้องทำงานหนักกว่าคนที่มีร่างกายปกติ แต่คริสก็บอกกับสตีฟแบบติดตลกว่ายิมของเราอยู่ติดกับโรงพยาบาล ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลหากสตีฟเกิดเป็นอะไรขึ้นมา

คริสบอกว่าสตีฟเป็นคนที่มีแรงจูงใจและความพยายาม ไม่จำเป็นต้องคอยบังคับให้เขามาออกกำลังกายที่ยิมเลย ทุกๆ วันสตีฟจะมาที่ยิมพร้อมกับความมุ่งมั่นที่จะพัฒนาตัวเอง

วันเวลาผ่านไป สตีฟก็สามารถบรรลุเป้าหมายในการออกกำลังกายได้มากขึ้น เริ่มมีกล้ามเป็นมัดๆ และยกเหล็กได้หนักขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งก่อนวันเกิดครบรอบ 40 ปีของสตีฟ คริสได้แนะนำให้เขาลองลงแข่งเพาะกายดูสักตั้ง

สตีฟบอกว่า เขารู้สึกกังวล ไม่ได้กังวลที่จะต้องขึ้นไปยืนบนเวทีต่อหน้าคนจำนวนมาก แต่กังวลเรื่องภาพลักษณ์เวลาที่เขาอยู่บนเวที เพราะเขาต่างจากนักเพาะกายทั่วๆ ไป เขาต้องการให้ตัวเองทำท่าทางออกมาให้ดีที่สุดเวลาอยู่บนเวที

หลังจากลงแข่งเพาะกายมา 6 ครั้ง เขาก็มีความมั่นใจมากขึ้น ทุกครั้งเวลาโชว์ท่าทางตามที่กรรมการบอกแฟนๆ ก็จะปรบมือส่งเสียงร้องให้กำลังใจ เป็นสิ่งที่ทำให้เขามีความสุข

ขอบคุณ... https://www.matichon.co.th/weekly/column/article_872653

ที่มา: matichon.co.th/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 16 ธ.ค.68
วันที่โพสต์: 16/12/2568 เวลา 11:54:54