รายละเอียดกระทู้

Shoko หญิงสาวดาวน์ซินโดรม เปิดโรงเรียนสอนการเขียนพู่กัน หญิงสาวดาวน์ซินโดรม สร้างแรงบันดาลใจให้คนญี่ปุ่นทั่วประเทศ ทำลายข้อจำกัด และพิสูจน์แล้วว่าอย่าง เธอก็สามารถเป็นที่หนึ่งในญี่ปุ่นได้ และที่สำคัญกำลังใจที่สำคัญของเธอคือผู้เป็นแม่ "Shoko Kanazawa" เธอเป็นโรคดาวน์ซินโดรม ตั้งแต่กำเนิด และด้วยทัศนคติลบต่อโรคดาวน์ซินโดรมที่มีอยู่มากในสมัยนั้น หมอร้องขอให้พ่อตัดสินใจว่าจะยื้อชีวิตต่อไปหรือไม่ แต่คุณพ่อก็ใช้เวลาไม่นาน เขาตัดสินใจถ่ายโอนเลือดดีของตัวเอง เพื่อช่วยชีวิตลูกและพร้อมที่จะเลี้ยงเด็กคนนี้ แม้ว่าเธอจะเกิดมาพร้อมกับโรคที่ชื่อว่า "ดาวน์ซินโดรม" หลังจากที่เธอเกิดมาครอบครัวของเธอได้พาเธอไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อให้ได้มีพัฒนาการและการเติบโตอย่างเต็มที่ พ่อรู้สึกมีความหวังในตัวลูกคนนี้เสมอ ในขณะที่คุณแม่ Yasuko ยังไม่ค่อยมั่นใจว่าจะรับผิดชอบชีวิตนี้ได้แค่ไหนจนกระทั่งตอนที่ Shoko อายุได้ 5 ขวบ คุณแม่อยากให้ Shoko มีเพื่อนจึงตั้งใจ เปิดโรงเรียนสอนการเขียนพู่กันขึ้นมาที่บ้านนอกจาก Shoko จะได้เพื่อนใหม่แล้ว Shoko ยังได้เริ่มฝึกฝนเรื่องที่ยาก ๆ เป็นครั้งแรกในชีวิต และคุณแม่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็น Shoko สามารถจับพู่กันได้ถูกต้อง แถมสามารถลำดับเส้นตัวอักษรได้ถูกต้องอีก ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยสอนอะไรมาก่อน ทั้ง ๆ ที่เคยกังวลมาตลอดว่าจะรับผิดชอบชีวิตลูกคนนี้ได้หรือไม่ แต่เมื่อแม่ได้เห็นสิ่งนี้ทำให้คุณแม่ Yasuko เปลี่ยนความคิดว่า "ลูกเราถ้าพยายาม ก็ทำได้"นั่นเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจให้แม่เริ่มสอนการเขียนพู่กันกับShokoอย่างตั้งใจจริงๆ เวลาผ่านไปกับการฝึกฝนพู่กันด้วยความพยายามอุตสาหะ ตอนนี้เธอมีนิทรรศการที่แสดงผลงานของตัวเอง 6 แห่งทั่วประเทศแล้ว คนญี่ปุ่นเล่าว่า ผลงานการเขียนพู่กันของเธอนั้น มีอิทธิพลต่อคนในสังคม และสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนเป็นจำนวนมากมีคนเดินทางจากทั่วประเทศเพื่อมาชมนิทรรศการโชว์ผลงานเธอ รวมทั้งสิ้นมากกว่า 250,000 คน ตลอดการจัดประมาณ 20 ครั้งใน 1 ปีผู้เข้าชมผลงานหลายคน พิจารณาตัวอักษรไปแล้วน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ล่าสุด เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เธอได้รับเชิญจากสหประชาชาติ(UN) ให้เป็นตัวแทนของประเทศญี่ปุ่นเพื่อพูดในงาน World Down Syndrome day ที่นิวยอร์ก บนเวทีนั้นมีโอกาสได้พูดในหลายเรื่องหลายประเด็นแต่เรื่องที่Shokoเลือกพูดต่อนานาประเทศคือ"การแสดงความขอบคุณต่อคุณแม่" Shoko เล่าสั้น ๆ ว่า เธอเริ่มฝึกพู่กันตั้งแต่วัย 5 ขวบแล้วเริ่มเขียนชุดตัวอักษรระดับยากตอนอายุ 10 ขวบ เขียนผิดแล้วผิดอีก หลายครั้งที่ท้อจนร้องไห้ แต่ด้วยความพยามยามตั้งใจสอนของคุณแม่ หนูถึงเขียนมันได้ หนูสามารถจดจำวิธีการทำอาหาร ซักผ้า หรือทำความสะอาดได้แล้ว เพราะได้สังเกตมาจากคุณแม่ เพราะคุณแม่คอยเป็นห่วงและเฝ้าดูพัฒนาการของหนูมาโดยตลอด ทำให้หนูรู้สึกอยากทำเพื่อเขา และพยายามจนมีวันนี้ วันที่ทำอะไรก็ได้ หนูทำได้ทุกอย่าง อาหารที่หนูถนัดคือ ข้าวแกงกะหรี่ และแฮมเบอเกอร์ อีกไม่นานหนูก็จะมีอายุครบ 30 ปีแล้ว หนูตั้งใจว่าตอนหนูอายุ 30 หนูจะออกไปใช้ชีวิตคนเดียว หนูจะตั้งใจทำงานบ้าน หนูทำได้ คุณแม่อย่าร้องไห้อีกต่อไปเลย หนูรักคุณแม่มากแม้จะแยกมาอยู่คนเดียวก็ตาม แต่เรามาเขียนพู่กันอีกนะ แล้ว..หนูอยากจะเป็นแรงบันดาลใจส่งมอบความสุข และความสดใสให้กับทุก ๆ คนต่อไปค่ะ ซึ่ง Shoko ต้องการสื่อสารให้กับคนทั่วโลกว่าแม้ว่าจะเป็นดาวน์ซินโดรม ก็ไม่เป็นข้อจำกัดในการทำสิ่งต่างๆตอนนี้เธอกลายเป็นความหวังและแสงสว่างให้กับคนอีกเป็นจำนวนมาก คุณแม่ Yasuko กล่าวว่า ตอนที่ Shoko เกิดมา พร้อมกับดาวน์ซินโดรม เธอเคยคิดว่า ทำไมฉันต้องเจอกับเรื่องโชคร้ายแบบนี้ด้วยแต่พอเห็นความมุ่งมั่นพยายาม การฝ่าฟันข้อจำกัดตัวเองของ Shoko ตอนนี้ฉันกล้าพูดได้เต็มปากว่า "ฉันคือแม่ที่มีความสุขที่สุดในโลก" ไม่มีอะไรจะพูด นอกจากความรู้สึกขอบคุณเขาที่พยายามมาด้วยกัน ขอบคุณ... http://www.manager.co.th/Qol/ViewNews.aspx?NewsID=9580000106541