พระอรหันต์ในบ้าน ก็คือ พ่อแม่ ซึ่งเป็นครูคนแรกของชีวิต
พระอรหันต์ในบ้าน ก็คือ พ่อแม่ ซึ่งนับว่าเป็นครูคนแรก เพราะเป็นครูเริ่มสอนตั้งแต่ลูกยังเล็ก สอนให้รู้จักพ่อแม่ พี่น้อง ฯลฯ ตลอดจนสอนให้รู้คุณรู้โทษ
พ่อแม่นับว่าเป็นผู้ควรรับของที่ลูกนำมาให้ มีเสื้อผ้า อาหาร ฯลฯ เพราะพ่อแม่เป็นผู้มีอุปการคุณ เลี้ยงดูบำรุงด้วยอาหาร เป็นต้น มุ่งประโยชน์แก่ลูกเทียบเท่าพระอรหันต์ทั้งหลาย
พระอรหันต์ เป็นผู้ควรแก่ของที่เขานำมาบูชา เคารพ สักการะ ฉันใด พ่อแม่ก็เป็น ผู้ควรแก่ของที่ลูกนำมาบูชา เคารพสักการะ ฉันนั้น พ่อแม่จึงเป็นพระอรหันต์ประจำบ้านที่ลูกควรกราบไหว้ ให้การอุปการะเลี้ยงดู
พ่อแม่เป็นมิตรในเรือนตน เพราะพ่อแม่เป็นคู่คิด เป็นที่ปรึกษาของลูก บำบัดทุกข์ของลูก ขอเพียงให้ลูกไว้ใจและปรึกษาหารือท่าน พ่อแม่ก็พร้อมเสมอที่จะช่วยลูกทั้งด้านความคิดและเงินทอง หากเกินกำลังก็เสาะหาผู้ที่มีกำลังกว่าให้ช่วยแทน ท่านไม่เคยทอดทิ้งลูกแม้ในยามยาก เป็นมิตรแท้ของลูก
พ่อแม่ เป็นผู้มีอุปการะมาก ไม่มีใครเสมอเหมือน เพราะฉะนั้นลูกทุกคนควรตอบแทนพระคุณท่านจนถึงที่สุด โดยเฉพาะในเวลาแก่เฒ่า ต้องดูแลเอาใจใส่รักษาพยาบาล แม้ท่านล่วงลับไปแล้ว ยังต้องเพิ่มบุญด้วยการทำบุญอุทิศให้ท่านได้ชื่นชมอนุโมทนา
การเลี้ยงดูพ่อแม่ ตลอดจนตอบแทนพระคุณท่านโดยประการอื่น มีเชื่อฟังคำสอน ช่วยทำการงานแทนท่าน ช่วยรักษาวงศ์ตระกูลไว้ให้ดี ประพฤติตนให้เหมาะสมที่จะรับทรัพย์มรดกต่อจากท่าน ทำบุญอุทิศไปให้ท่านเมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว เหล่านี้ล้วนเป็นหน้าที่ของลูกที่ดีจะพึงกระทำต่อพ่อแม่ ผู้ที่ทำได้อย่างนี้ย่อมชื่อว่าได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ที่ท่านให้ชีวิตมา จัดเป็นกตัญญูกตเวที ผู้หาได้ยากในโลก นักปราชญ์ทั้งหลายย่อมสรรเสริญ แม้ละโลกนี้ไปแล้ว ก็ย่อมบันเทิงในสวรรค์
ลูกที่เลี้ยงดูพ่อแม่ด้วยความรักความเมตตา กตัญญูกตเวที ย่อมได้รับผลที่น่าพอใจทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ลูกที่ประพฤติผิดต่อพ่อแม่ ก็ย่อมได้รับผลที่ตรงกันข้าม ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า ถูกนินทาในโลกนี้ เป็นผู้มีทุคติในเบื้องหน้า ยิ่งผิดร้ายแรงถึงกับฆ่าพ่อแม่ ยิ่งโทษมหันต์นัก เทียบเท่ากับฆ่าพระอรหันต์ เป็นอนันตริย กรรม
การฆ่าพระอรหันต์เป็นกรรมหนัก นำให้เกิดในอเวจีนรกทันทีที่ตายลง การฆ่าพ่อแม่ก็เหมือนกัน ไม่มีกรรมอื่นใดที่จะสามารถลบล้างได้ แม้จะสำนึกผิดและทำกุศลมหาศาลเพื่อทดแทนความผิดนั้น ก็ไม่อาจปิดกั้นอนันตริยกรรมได้
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่า ธรรมะ 4 ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้อ่อนน้อมต่อผู้เจริญคือผู้ใหญ่เป็นนิตย์ ผู้ที่กระทำการกราบไหว้ อ่อนน้อมต่อพ่อแม่เป็นประจำก็ย่อมได้รับพร 4 ประการนี้เช่นกัน
คอลัมน์ ธรรมะวันหยุด
บทความโดย พระเทพคุณาภรณ์ (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ. 9) เจ้าอาวาสวัดเทวราชกุญชรวรวิหาร
ขอบคุณ... https://goo.gl/v9yvpb (ขนาดไฟล์: 0 )