โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน

แสดงความคิดเห็น

โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน

โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน : คันฉ่องและโคมฉายโดยว.วชิรเมธี

กระเป๋าแห่งความสุขอยู่ที่ไหน อยู่ตรงใจที่รู้จักพอและอยู่ตรงร่างกายที่ปกติสุขของเรา ในเนื้อในตัวของเรานี่แหละมีเหตุปัจจัยแห่งความสุขอยู่ครบถ้วน โปรดอย่าลืม ถ้าเราอยากมีความสุข อย่ามัวแต่มองออกไปนอกตัว ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีเงินมากมายมหาศาลจึงจะค้นพบความสุข แท้ที่จริงตาน้ำแห่งความสุขอยู่ในใจของเรา อยู่ในร่างกายที่กว้างศอก ยาววา และหนาคืบของเรา ถ้าหาให้เป็นเราก็จะมีความสุข

หากใครไม่เชื่อ ลองป่วยหนักดูสักเจ็ดวัน เจ็ดอยู่ เจ็ดไป ต้องเติมเครื่องช่วยหายใจ แล้วเราจะรู้ว่า ร่างกายปกตินั้นมันมีความสุข มันก่อให้เกิดความสุขแค่ไหน คนที่ป่วยหนัก เขาจะรักสุขภาพของเขา เพราะเขาได้รู้แล้วว่า สุขภาพที่ปกตินั้นแหละคือที่มาของความสุข พระพุทธองค์จึงตรัสว่า ‘อโรคยา ปรมาลาภา’ แปลว่า ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ หรือการมีสุขภาพดีเป็นโชคดีของชีวิต นี่คือ วิชาแห่งความสุขวิชาที่หนึ่ง

อาตมามีนิทานอีกเรื่องจะเล่าให้ฟัง 'ผู้หญิงกับคุกกี้'

มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินทางออกจากบ้านเพื่อจะขึ้นรถไปทำงาน ก่อนที่เธอจะเดินไปถึงป้ายรถเมล์ ก็ได้ผ่านร้านสะดวกซื้อเล็กๆ แห่งหนึ่ง เธอแวะที่ร้านนั้น แล้วซื้อคุกกี้มาถุงหนึ่ง แล้วไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ ขณะที่เธอนั่งนั้นก็เห็นผู้ชายคนหนึ่ง เป็นนักธุรกิจใส่สูทผูกเนกไทกำลังนั่งรอรถเมล์อยู่เหมือนกัน นั่งไปสักพักหนึ่งเธอเห็นว่า รถเมล์น่าจะมาช้า จึงหยิบโน้ตบุ๊กของตัวเองขึ้นมานั่งทำงาน ผู้ชายคนที่นั่งอยู่ข้างๆ นั้นก็หยิบไอแพดขึ้นมาทำงานด้วยเหมือนกัน ต่างคนต่างนั่งทำงานของตัวเอง นั่งชิดกันมาก

สักพักหนึ่งเธอก็สังเกตเห็นผู้ชายที่นั่งติดกัน เอามือล้วงมาตรงช่องว่างระหว่างเขากับเธอ ชายคนนั้นล้วงเข้าไปในถุงคุกกี้ หยิบคุกกี้ใส่ปาก เธอมอง อ้าวนี่มันคุกกี้ของฉันนี่ เขาหยิบใส่ปากของเขาเองได้อย่างไร ผู้ชายคนนั้นก็ทำหน้าไม่เข้าใจ ทำไมผู้หญิงคนนี้มองเรา ผู้หญิงคนนี้ก็คุกคามเขาด้วยสายตา เกิดอาการหวงคุกกี้

ระหว่างนั้น เธอก็นั่งพิมพ์งานไป ผู้ชายคนนั้นก็ทำงานของตัวเองไป ผ่านไปอีกอึดใจหนึ่ง ผู้ชายคนนี้ก็ล้วงคุกกี้ เธอรีบหันมามอง คุกคามด้วยสายตา เขาก็ไม่หยุด ผู้ชายคนนั้นหยิบคุกกี้ใส่ปาก เคี้ยวอย่างมีความสุข แล้วก็ฟังเพลงผ่านหูฟังไปด้วย เธอก็ทำงานไป เขาก็ทำงานไป แล้วเธอก็เอามือซ้ายล้วงไปที่ถุงคุกกี้ ชนกับมือของผู้ชายคนนั้นพอดี ผู้ชายคนนั้นก็ยังไม่เลิก เขาก็ยังมองเธอ เธอก็มองเขา เธอก็คิดว่า ทำไมคุณมากินคุกกี้ของฉัน ส่วนผู้ชายคนนั้นก็คงคิดในใจว่า ทำไปคุณมาหยิบคุกกี้ในถุงเดียวกับเขา

ต่างคนต่างมองกันและกัน แต่ผู้หญิงคนนี้หนักกว่า เธอโกรธขึ้นมาตงิดๆ เจ้าหมอนี่ ทำไมมันไม่ไปซื้อมากินเอง ไม่รู้จักเรา แต่หน้าไม่อายมาหยิบคุกกี้ถุงเดียวกับเรากิน คนเดี๋ยวนี้ไม่มีความละอายกันแล้วหรือ เธอคิดในใจ

(ติดตามตอนต่อไปวันพระหน้า)

ขอบคุณ... http://www.komchadluek.net/detail/20130814/165774/โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน.html#.UgsbAqxHWzs (ขนาดไฟล์: 167)

แสดงความคิดเห็น

รอตรวจสอบ
จัดฟอร์แม็ต ดูการแสดงผล

รอตรวจสอบ

รอตรวจสอบ

รอตรวจสอบ

ยกเลิก

รายละเอียดกระทู้

โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน : คันฉ่องและโคมฉายโดยว.วชิรเมธี กระเป๋าแห่งความสุขอยู่ที่ไหน อยู่ตรงใจที่รู้จักพอและอยู่ตรงร่างกายที่ปกติสุขของเรา ในเนื้อในตัวของเรานี่แหละมีเหตุปัจจัยแห่งความสุขอยู่ครบถ้วน โปรดอย่าลืม ถ้าเราอยากมีความสุข อย่ามัวแต่มองออกไปนอกตัว ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีเงินมากมายมหาศาลจึงจะค้นพบความสุข แท้ที่จริงตาน้ำแห่งความสุขอยู่ในใจของเรา อยู่ในร่างกายที่กว้างศอก ยาววา และหนาคืบของเรา ถ้าหาให้เป็นเราก็จะมีความสุข หากใครไม่เชื่อ ลองป่วยหนักดูสักเจ็ดวัน เจ็ดอยู่ เจ็ดไป ต้องเติมเครื่องช่วยหายใจ แล้วเราจะรู้ว่า ร่างกายปกตินั้นมันมีความสุข มันก่อให้เกิดความสุขแค่ไหน คนที่ป่วยหนัก เขาจะรักสุขภาพของเขา เพราะเขาได้รู้แล้วว่า สุขภาพที่ปกตินั้นแหละคือที่มาของความสุข พระพุทธองค์จึงตรัสว่า ‘อโรคยา ปรมาลาภา’ แปลว่า ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ หรือการมีสุขภาพดีเป็นโชคดีของชีวิต นี่คือ วิชาแห่งความสุขวิชาที่หนึ่ง อาตมามีนิทานอีกเรื่องจะเล่าให้ฟัง 'ผู้หญิงกับคุกกี้' มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินทางออกจากบ้านเพื่อจะขึ้นรถไปทำงาน ก่อนที่เธอจะเดินไปถึงป้ายรถเมล์ ก็ได้ผ่านร้านสะดวกซื้อเล็กๆ แห่งหนึ่ง เธอแวะที่ร้านนั้น แล้วซื้อคุกกี้มาถุงหนึ่ง แล้วไปรอรถที่ป้ายรถเมล์ ขณะที่เธอนั่งนั้นก็เห็นผู้ชายคนหนึ่ง เป็นนักธุรกิจใส่สูทผูกเนกไทกำลังนั่งรอรถเมล์อยู่เหมือนกัน นั่งไปสักพักหนึ่งเธอเห็นว่า รถเมล์น่าจะมาช้า จึงหยิบโน้ตบุ๊กของตัวเองขึ้นมานั่งทำงาน ผู้ชายคนที่นั่งอยู่ข้างๆ นั้นก็หยิบไอแพดขึ้นมาทำงานด้วยเหมือนกัน ต่างคนต่างนั่งทำงานของตัวเอง นั่งชิดกันมาก สักพักหนึ่งเธอก็สังเกตเห็นผู้ชายที่นั่งติดกัน เอามือล้วงมาตรงช่องว่างระหว่างเขากับเธอ ชายคนนั้นล้วงเข้าไปในถุงคุกกี้ หยิบคุกกี้ใส่ปาก เธอมอง อ้าวนี่มันคุกกี้ของฉันนี่ เขาหยิบใส่ปากของเขาเองได้อย่างไร ผู้ชายคนนั้นก็ทำหน้าไม่เข้าใจ ทำไมผู้หญิงคนนี้มองเรา ผู้หญิงคนนี้ก็คุกคามเขาด้วยสายตา เกิดอาการหวงคุกกี้ ระหว่างนั้น เธอก็นั่งพิมพ์งานไป ผู้ชายคนนั้นก็ทำงานของตัวเองไป ผ่านไปอีกอึดใจหนึ่ง ผู้ชายคนนี้ก็ล้วงคุกกี้ เธอรีบหันมามอง คุกคามด้วยสายตา เขาก็ไม่หยุด ผู้ชายคนนั้นหยิบคุกกี้ใส่ปาก เคี้ยวอย่างมีความสุข แล้วก็ฟังเพลงผ่านหูฟังไปด้วย เธอก็ทำงานไป เขาก็ทำงานไป แล้วเธอก็เอามือซ้ายล้วงไปที่ถุงคุกกี้ ชนกับมือของผู้ชายคนนั้นพอดี ผู้ชายคนนั้นก็ยังไม่เลิก เขาก็ยังมองเธอ เธอก็มองเขา เธอก็คิดว่า ทำไมคุณมากินคุกกี้ของฉัน ส่วนผู้ชายคนนั้นก็คงคิดในใจว่า ทำไปคุณมาหยิบคุกกี้ในถุงเดียวกับเขา ต่างคนต่างมองกันและกัน แต่ผู้หญิงคนนี้หนักกว่า เธอโกรธขึ้นมาตงิดๆ เจ้าหมอนี่ ทำไมมันไม่ไปซื้อมากินเอง ไม่รู้จักเรา แต่หน้าไม่อายมาหยิบคุกกี้ถุงเดียวกับเรากิน คนเดี๋ยวนี้ไม่มีความละอายกันแล้วหรือ เธอคิดในใจ (ติดตามตอนต่อไปวันพระหน้า) ขอบคุณ... http://www.komchadluek.net/detail/20130814/165774/โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๔)คุกกี้ของฉัน.html#.UgsbAqxHWzs

จัดฟอร์แม็ตข้อความและมัลติมีเดีย

  1. เพิ่ม
  2. เพิ่ม ลบ
  3. เพิ่ม ลบ
  4. เพิ่ม ลบ
  5. เพิ่ม ลบ
  6. เพิ่ม ลบ
  7. เพิ่ม ลบ
  8. เพิ่ม ลบ
  9. เพิ่ม ลบ
  10. ลบ
เลือกการตกแต่งที่ต้องการ

ตกลง ยกเลิก

รายละเอียดการใส่ ลิงค์ รูปภาพ วิดีโอ เพลง (Soundcloud)

Waiting...