สาร มพพท. ปีที่ ๑๒ ฉบับที่ ๗ เดือน กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๖

เนื้อหาบางส่วน

“สถานประกอบการส่วนใหญ่ยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับ “คนพิการ” จึงไม่มีความมั่นใจในการรับคนพิการเข้าทำงาน ประกอบกับคนพิการไม่มีความพร้อมในการทำงานในระบบสถานประกอบการทำให้ผู้ประกอบการไม่สามารถจัดหาคนพิการเข้าปฏิบัติงานในสถานประกอบการได้ครบตามที่กฎหมายกำหนด” เป็นประเด็นพูดคุยในวงเสวนาเรื่อง “การเตรียมความพร้อมเพื่อรับคนพิการเข้าทำงานในสถานประกอบการ”

ในขณะที่ฝ่ายกฎหมายขีดเส้นตายว่าสถานประกอบการและหน่วยงานของรัฐที่มีลูกจ้างตั้งแต่ ๑๐๐ คน ขึ้นไป ให้รับคนพิการที่สามารถทำงานได้เข้าทำงานในอัตราส่วน ๑๐๐:๑ นายจ้างหรือเจ้าของสถานประกอบการที่ไม่ได้รับคนพิการเข้าทำงานตามกฎหมายมี ทางเลือก ให้ ๒ ทาง คือ ๑. ต้องส่งเงินเข้ากองทุนส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการเป็นรายปีโดยคำนวณจากอัตราต่ำสุดของอัตราค่าจ้างขั้นต่ำคูณด้วย ๓๖๕ และคูณด้วยจำนวนคนพิการที่ไม่ได้รับเข้าทำงาน หรือทางเลือกที่ ๒ ให้สถานประกอบการแจ้งความจำนงต่อปลัดกระทรวงแรงงาน หรือผู้ว่าราชการจังหวัดเพื่อจัดสัมปทาน จัดสถานที่จำหน่ายสินค้าหรือบริการจ้างเหมาช่วงงาน ฝึกงาน หรือให้การช่วยเหลืออื่นใดแก่คนพิการหรือผู้ดูแลคนพิการแทนได้ ทั้งนี้ สถานประกอบซึ่งรับคนพิการเข้าทำงานได้รับยกเว้นภาษีร้อยละจำนวนค่าจ้างที่จ่ายให้แก่คนพิการ และสถานประกอบการที่จ้างคนพิการเข้าทำงานมากกว่า ร้อยละ ๖๐ ของลูกจ้างในสถานประกอบการนั้น โดยมีระยะเวลาจ้างเกินกว่า ๑๘๐ วัน ในปีภาษีใดก็มีสิทธิได้รับยกเว้นภาษีเงินได้ในปีภาษีนั้นอีกด้วย

ดาวน์โหลดเอกสาร สาร มพพท. ปีที่ ๑๒ ฉบับที่ ๗ เดือน กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๕๖

ที่มา: มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย
วันที่โพสต์: 11/09/2556 เวลา 07:00:10