สไลด์โชว์ ชีวิตบนถนนของคนพิการขาที่ผันตัวมาเป็นคนขับรถรับส่งผู้โดยสาร

ชีวิตบนถนนของคนพิการขาที่ผันตัวมาเป็นคนขับรถรับส่งผู้โดยสาร

[/p] [b]ท่ามกลางอุปสรรคในการเดินทาง ศักดิ์จุติ ปลั่งพงษ์พันธ์ คนพิการทางการเคลื่อนไหว ผู้ตั้งฉายาให้ตัวเองว่า "สองล้อเดินทาง" เนื่องจากต้องเดินทางด้วยวีลแชร์ ตัดสินใจซื้อรถยนต์ส่วนตัว เพื่อท่องเที่ยวทั่วประเทศ เพราะ "สะดวกกว่าขนส่งสาธารณะ" และใช้ในการหารายได้เสริมจากการรับส่งผู้โดยสารทางแอปพลิเคชัน[/b] บีบีซีไทยโดยสารรถยนต์ของศักดิ์จุติ เขาจับพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียวอย่างสบาย ๆ หมุนบังคับทิศทางของรถมุ่งตรงไปยังบ้านริมแม่น้ำแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม ส่วนมือซ้ายประคองอุปกรณ์เสริมลักษณะคล้ายแฮนด์จักรยานที่มีขาสองข้างยึดกับคันเร่งและเบรกไว้ เขาเคยเห็นคนพิการในต่างประเทศใช้อุปกรณ์ชิ้นนี้ จึงได้นำมาปรับและสั่งช่างทำให้เหมาะกับตัวเอง เมื่อเขาดึงแฮนด์ขึ้น แท่งเหล็กที่ยึดกับคันเร่งก็จะกดลง เหมือนใช้เท้าเหยียบคันเร่ง แต่หากเขากดแฮนด์ลง เหล็กอีกแท่งก็จะกดลงเหมือนการเหยียบเบรก รถยนต์สีขาวคู่ใจของเขาเคลื่อนที่ไปบนถนนไม่เร็วหรือช้าเกินไปนัก การเลี้ยวรถและเบรกก็เป็นไปอย่างนุ่มนวล จนไม่สามารถบอกได้เลยว่าเขาเป็นคนพิการที่สูญเสียความรู้สึกตั้งแต่ช่วงใต้หน้าอกลงไปยังขาทั้งสองข้างจากอุบัติเหตุ ศักดิ์จุติเล่าว่าผู้โดยสารหลายคนที่ใช้บริการมักจะแสดงความประหลาดใจ ตามด้วยคำชื่นชม บางคนก็ถามข้อสงสัยเกี่ยวกับคนพิการ บางคนก็ขอถ่ายรูปอุปกรณ์ที่เขาสั่งทำขึ้นมาเองด้วยความสนใจ "เมื่อเขารู้ว่าเราเป็น handicapped (คนพิการ)...เขายิ่งรู้สึกภูมิใจ เหมือนเราสู้ชีวิตดี...มันเหมือนเป็นแรงบันดาลใจให้เขาได้สู้ด้วย เหมือนเราทำในสิ่งที่เป็นตัวของตัวเอง และเขาก็เห็นในสิ่งที่เราเป็น เขาก็รู้สึกเหมือนมีกำลังใจให้เขาด้วย" ศักดิ์จุติกล่าวกับบีบีซีไทย ชีวิตบนถนนของคนพิการขาที่ผันตัวมาเป็นคนขับรถรับส่งผู้โดยสาร

[/p] [b]บทสนทนาระหว่างทางสร้างทัศนคติใหม่[/b] ปัจจุบันอาชีพหลักของศักดิ์จุติคือการขายสินค้าออนไลน์ ส่วนการขับรถรับส่งนี้เขาบอกว่าเป็นเพียง "อาชีพเสริม" เท่านั้น โดยหนึ่งในวัตถุประสงค์หลักที่เขาตัดสินใจมาขับรถรับส่งคือการได้พบเจอผู้คน "รู้สึกว่ามันก็ยังดีกว่าที่เราไม่ได้เจอใครเลย หรือบางทีถ้าเกิดผมไม่ได้มาขับรถ การพูดคุยนี้มันก็อาจจะเป็นเรื่องยากนิดหนึ่ง เราเป็น handicapped (คนพิการ) บางทีเราก็ไม่ค่อยมีใครเข้ามาคุย แต่พอขับรถ มันก็มีการได้พูดได้สนทนากัน เราก็รู้สึกว่า มันไปได้ทุกเรื่อง มันไม่มีขอบเขต" ชายวัย 33 ปีผู้ชื่นชอบการขับรถกล่าว ศักดิ์จุติมองว่าการมาขับรถรับจ้างส่วนบุคคลเป็นโอกาสที่จะทำให้คนทั่วไปเข้าใจคนพิการได้มากขึ้น เขาเล่าว่าผู้โดยสารบางคนไม่รู้ว่าจะปฏิบัติตัวกับคนพิการอย่างไร และไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนพิการสามารถทำอาชีพอื่น ๆ ได้อย่างที่เขากำลังทำ "พยายามจะเปลี่ยนทัศนคติให้คนมองคนพิการใหม่ ไม่ใช่แค่จะจำกัดว่าคนพิการต้องป่วยแล้วต้องอยู่แต่บ้านนะ คุณทำอะไรไม่ได้นะ คุณบกพร่องทางร่างกาย" เขาอธิบาย ชีวิตบนถนนของคนพิการขาที่ผันตัวมาเป็นคนขับรถรับส่งผู้โดยสาร

[/p] [b]"สังคมไม่ปรับ คนพิการมากกว่าที่ปรับเข้าสังคม"[/b] ศักดิ์จุติไม่ได้ซื้อรถยนต์มาเพื่อประกอบอาชีพเสริมในการขับรถรับส่งเพียงอย่างเดียว แต่วัตถุประสงค์หลักของการซื้อรถคือความสะดวกในการเดินทางสำหรับคนพิการทางการเคลื่อนไหว เขาเล่าถึงประสบการณ์ก่อนมีรถยนต์ส่วนตัว เขามักจะเรียกใช้บริการแท็กซี่ แต่มักจะโดนปฏิเสธอยู่บ่อยครั้ง "ส่วนใหญ่แล้วแท็กซี่จะปฏิเสธเพราะมีวีลแชร์ เขากลัววีลแชร์จะทำเบาะเขาขาด จนบางทีผมต้องคิดวิธีให้คนที่ผ่านไปผ่านมา รบกวนเขาช่วยเรียกแท็กซี่ให้หน่อย เขาถึงจะยอมรับเรา" ศักดิ์จุติเล่าถึงปัญหาที่เขาเคยเผชิญ นอกจากนั้นเขากล่าวถึงปัญหาของการเดินทางด้วยขนส่งสาธารณะว่า ในบางครั้งเขาต้องเข็นวีลแชร์ข้ามถนนเพื่อไปขึ้นลิฟต์ไปยังสถานีรถไฟฟ้าบีทีเอส เนื่องจากมีลิฟต์อยู่ฝั่งเดียว "ผมต้องเข็นตามข้างถนน ที่เบียด ๆ กับรถมอเตอร์ไซค์ บางทีเราก็กลัวเหมือนกันไม่ใช่ไม่กลัว แต่บางทีเราก็ต้องไปถึงจุดหมายให้ได้ นี่คืออุปสรรคอย่างหนึ่งเลย...พูดถึงอุปสรรคหลาย ๆ อย่างในการเดินทาง ก็ต้องวางแผนเลย ต้องคิดตั้งแต่ว่าเราจะไปไหน เป้าหมายตรงนี้ ต้องหาข้อมูลไว้เลยว่าเราจะไปลงตรงนี้ ลิฟต์มีไหม" เขาเล่าถึงความยากลำบากยามเดินทางของคนพิการในประเทศไทย หลังจากที่เขาซื้อรถยนต์ส่วนตัวมาขับ ศักดิ์จุติรู้สึกว่าการเดินทางสะดวกสบายขึ้นกว่าเดิมมาก เขาสามารถไปยังที่ที่อยากไปได้ และมีที่จอดรถสำหรับคนพิการด้วย "สังคมไม่ปรับ แต่ตัวคนพิการมากกว่าที่ปรับเข้าสังคม...คือเราต้องปรับชีวิตหลาย ๆ อย่าง ไม่ใช่แค่เรื่องทางเท้าหรือเรื่องบนท้องถนน อย่างบางทีเราไปดูหนัง มีบันได ไม่มีที่นั่งให้คนพิการ เราต้องยอมจ่ายเพิ่มขึ้นเป็นที่นั่งโซฟา ยอมจ่ายแพงขึ้นเพื่อเข้าไปดูหนัง นี่แหละครับถึงบอกว่าเราต้องปรับเข้าสังคม" ชีวิตบนถนนของคนพิการขาที่ผันตัวมาเป็นคนขับรถรับส่งผู้โดยสาร