สไลด์โชว์ 20 ปีไม่เคยจางหาย เหยื่ออุบัติเหตุสงกรานต์ จากคนพิการ ขึ้นมือ 1 นักแบดทีมชาติ

20 ปีไม่เคยจางหาย เหยื่ออุบัติเหตุสงกรานต์ จากคนพิการ ขึ้นมือ 1 นักแบดทีมชาติ

[/p] [b] “มันเป็นความทรงจำที่นึกขึ้นมาตลอดว่า วันที่ 13 แล้วเหรอ ครบรอบอีกปีแล้วซึ่งเป็นวันที่เราประสบอุบัติเหตุ เมื่อ 13 เม.ย. แล้วก็คิดขึ้นมาว่า...ไม่น่าไปเลย ไม่น่าเล่นเลย คิดแบบนี้ทุกปี ตลอดระยะเวลา 20 ปี"[/b] นิภาดา แสนสุภา หรือ อิ๋ว วัย 36 ปี หนึ่งในเหยื่อของ “ความประมาท” ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ และในวันที่ 13 เม.ย. 61 นี้ ครบรอบ 20 ปี ของเหตุการณ์เลวร้ายที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล... 20 ปีไม่เคยจางหาย เหยื่ออุบัติเหตุสงกรานต์ จากคนพิการ ขึ้นมือ 1 นักแบดทีมชาติ

[/p] เล่าย้อนวินาที รถคว่ำ แหกโค้ง วันสงกรานต์ นิภาดา หรือ อิ๋ว เล่าว่า “ช่วงนั้นต้องไปถ่ายบัตรประชาชนอายุ 15 ปี ที่บ้านใน จ.บึงกาฬ และได้เจอเพื่อนก็เลยไปเที่ยวสงกรานต์ด้วยกัน โดยขี่รถมอเตอร์ไซค์โนวาแดชของน้า พร้อมกับเอาเพื่อนอีกคนหนึ่งซ้อนท้ายไปด้วย เราขี่รถตะลอนเล่นไปทั่วเมืองกับเพื่อนอีก 5-6 คัน พอเล่นเสร็จเริ่มก็เพลียๆ เหนื่อยๆ เพราะอากาศมันร้อน แต่ไม่ได้ดื่มเหล้านะ พอบ่ายแก่ๆ ก็ขี่รถกลับบ้าน ช่วงที่เข้าโค้งเหมือนร่างกายมันเพลีย สติเบลอ จังหวะนั้นก็ขี่รถหลุดโค้งออกไป ตอนนั้นเราก็รู้สึกตัว เพื่อนที่ซ้อนท้ายมาไม่เป็นอะไร ก็มาดูเราว่าเป็นไงบ้าง พอกำลังจะลุกแต่มันลุกไม่ขึ้น มันเจ็บขาไปหมด แต่ไม่มีแผล ไม่มีเลือด คิดว่าขาน่าจะหัก พอไปถึงโรงพยาบาลนิ้วข้างขวากระดิกไม่ได้ หมอเลยบอกว่า น่าจะเส้นเอ็นขาด ต้องผ่าตัด ซึ่งจริงๆ ช่วงผ่าตัดก็ปกติดี ต้องล้างแผลทุกวัน แต่ช่วงนั้นสงกรานต์มีผู้ป่วยค่อนข้างเยอะ ปรากฏว่า แผลติดเชื้อจากเครื่องมือแพทย์ ทำให้ขาบวม อักเสบ สุดท้ายแผลก็เน่า หมอเลยจำเป็นต้องตัดขา ซึ่งเรารักษาตัวอยู่โรงพยาบาลนาน 3-4 เดือนเลย” เข้าโหมดปิดตัวเอง อาย ขาดความมั่นใจ กลัวสายตาคนมองแปลกประหลาดอิ๋ว เล่าว่า ตอนนั้นเพิ่งจบ ม.3 กำลังมีอนาคต แต่ต้องกลายเป็นผู้ทุพพลภาพ ด้วยอายุแค่ 15 ปีเท่านั้น ทำให้รู้สึก “อาย” ขาดความมั่นใจ ไม่กล้าสู้กับสายตาคนอื่นที่มองเหมือนคนแปลกประหลาด [b] “ช่วงแรกๆ เราปิดตัวเอง ไม่ค่อยออกไปเจอหน้าใคร ในต่างจังหวัดเป็นที่รู้กันว่า ลูกสาวบ้านนี้ถูกตัดขา คนเขาก็จะเข้ามาดูกัน แต่เรากลับรู้สึกไม่ดี ในตอนนั้นมันแย่มากๆ ส่วนเรื่องเรียนต่อเราก็สอบติดอาชีวะ แต่ว่าตอนนั้นเราไม่เอาอะไรเลย ไม่อยากเรียน ไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร เพราะกลัวว่าคนจะมองเราเป็นตัวประหลาด กลัวโดนเพื่อนล้อ ก็เลยตัดสินใจไม่ไปเรียน” [/b] 20 ปีไม่เคยจางหาย เหยื่ออุบัติเหตุสงกรานต์ จากคนพิการ ขึ้นมือ 1 นักแบดทีมชาติ

[/p] [b] “พิการจะทำอะไรได้?” ล้มเลิกฝัน ความหวังครอบครัวพังทลาย[/b] อิ๋ว เคยวาดฝันในตอนเด็กๆ ว่า เมื่อโตขึ้นมาเธออยากจะเป็นพยาบาล คอยช่วยเหลือคนเจ็บป่วย แต่หลังจากเกิดเหตุการณ์เลวร้ายในชีวิต เธอจึง “ล้มเลิก” ความฝันนั้น เพราะดูเหมือนเป็นสิ่งที่ “ไม่น่าจะเป็นไปได้” กับคนที่มีขาเพียงข้างเดียวอย่างเธอ นอกจากเธอจะต้องเสียขาไปแล้ว เธอยังสูญเสียอะไรอีกมากมาย ด้วยความที่เป็นความหวังของครอบครัว ในฐานะที่เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน ถูกคาดหวังให้เรียนสูงๆ มีงานการดีๆ ทำ มีความก้าวหน้าในชีวิต กลับพังทลายเพราะอุบัติเหตุในครั้งนั้น [b] “สิ่งที่เราอยากจะทำในทุกๆ เรื่อง สิ่งที่คิดไว้ ตั้งความหวังไว้ มันหายไป และเราก็ไม่รู้ด้วยว่า วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ซึ่งเรายังติดกับคำว่า ความพิการ จะไปทำอะไรได้ จะมีคนรับเข้าทำงานไหม” [/b] 20 ปีไม่เคยจางหาย เหยื่ออุบัติเหตุสงกรานต์ จากคนพิการ ขึ้นมือ 1 นักแบดทีมชาติ