การส่งเสริมภาคประชาสังคม ในการจัดบริการสาธารณะแทน/ร่วมกับรัฐแก่คนพิการ

เนื้อหาบางส่วน

บริการสาธารณะที่รัฐต้องจัดให้คนพิการ ซึ่งสามารถพิจารณาดำเนินการมอบหมายให้ “ภาคประชาสังคม” จัดแทนหรือร่วมกับหน่วยงานภาครัฐจัดบริการแก่คนพิการ และผู้ดูแลคนพิการ เพื่อให้คนพิการสามารถปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจำวันหรือมีส่วนร่วมทางสังคมได้อย่างเท่าเทียมกับบุคคลทั่วไป โดยรัฐให้การสนับสนุนงบประมาณดำเนินการอย่างเหมาะสม และพอเพียง จากการวิเคราะห์ตามแนวคิดในพระราชบัญญัติส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ.๒๕๕๐ โดยมูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย พบบริการที่ภาคประชาสังคมได้ดำเนินการอยู่แล้ว และควรได้รับการสนับสนุน มีดังต่อไปนี้

๑. บริการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิต ได้แก่ การฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ การจัดสวัสดิการการส่งเสริมและพิทักษ์สิทธิ การสนับสนุนให้คนพิการสามารถดำรงชีวิตอิสระ มีศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์และเสมอภาคกับบุคคลทั่วไป มีส่วนร่วมทางสังคมอย่างเต็มที่และมีประสิทธิภาพ ภาย ใต้สภาพแวดล้อมที่คนพิการสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์ได้

๒. บริการฟื้นฟูสมรรถภาพคนพิการ เพื่อ “การเสริมสร้างสมรรถภาพหรือความสามารถของคนพิการให้มีสภาพที่ดีขึ้น หรือดำรงสมรรถภาพหรือความสามารถที่มีอยู่เดิมไว้ โดยอาศัยกระบวนการทางการแพทย์ การศาสนา การศึกษา สังคม อาชีพ หรือกระบวนการอื่นใด เพื่อให้คนพิการได้มีโอกาสทำงานหรือดำรงชีวิตในสังคมอย่างเต็มศักยภาพ”

๓. บริการช่วยเหลือทางวิชาการ และข้อมูลข่าวสาร โดยเฉพาะการจัดสิ่งอำนวยความสะดวก หรือบริการต่างๆ เพื่อขจัดการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อคนพิการ

ดาวน์โหลดเอกสาร : การส่งเสริมภาคประชาสังคม ในการจัดบริการสาธารณะแทน/ร่วมกับรัฐแก่คนพิการ

ที่มา: พวงแก้ว กิจธรรม ผู้จัดการมูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย
วันที่โพสต์: 9/10/2556 เวลา 08:52:39

ค้นหาข้อมูลในห้องกฎหมาย